رژیم غذایی با شاخص گلیسمی پایین (GI) به عنوان یک استراتژی برای بیماران دیابت نوع II در نظر گرفته شده است. در مطالعه حاضر مشخصات فنولیک، فعالیت بازدارنده آلفا آمیلاز، ترکیب نشاسته و همچنین شاخص گلیسمی هفت رقم لوبیا قرمز مورد بررسی قرار گرفت.
یک مدل واکنش مهاری آنزیمی برای تعیین فعالیت بازدارنده آلفا-آمیلاز استفاده شد و مدل هضم آزمایشگاهی همراه با روش رنگ‌سنجی اسید 3، 5-دی‌نیتروسالیسیلیک برای ارزیابی ترکیب نشاسته و شاخص گلیسمی مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج نشان داد که اسید گالیک در لوبیا قرمز پهن غالب بود و لوبیاهای رنگی حاوی فنل بیشتری نسبت به لوبیای سفید بودند. علاوه بر این، فعالیت‌های بازدارنده آلفا آمیلاز لوبیا از 0.050 ± 1.659 تا 0.049 ± 4.162 U / g DW بود که در میان آنها رقم Y2 در رتبه اول قرار گرفت.
علاوه بر این، نشاسته لوبیا قرمز پهن با کمک نشاسته مقاوم به کل نشاسته بین 0.39 ± 70.90 درصد و 0.42 ± 83.12 درصد، مقاومت درخشانی در برابر هضم نشان داد.
در نهایت، این لوبیا به عنوان غذاهای با GI پایین طبقه بندی شدند که از 0.13 ± 32.47 تا 0.56 ± 52.99 بود، نشاسته مقاوم سهم غالب در GI پایین دارد. این نتایج نشان می دهد که لوبیا قرمز پهن را می توان به عنوان مواد تشکیل دهنده در غذاهای عملکردی با GI پایین استفاده کرد.
دیابت نوع دوم یک بیماری مزمن اصلی است که سلامت انسان را تهدید می کند که با اختلال متابولیسم قند آغاز می شود.
شواهد انباشته نشان داده است که رژیم های غذایی با شاخص گلیسمی پایین (GI) استراتژی های کارآمدی برای کاهش عوارض مرتبط با دیابت نوع II هستند. GI نشان دهنده پاسخ گلوکز خون پس از مصرف یک ماده غذایی با مقدار مشخصی از کربوهیدرات های قابل دسترس در مقایسه با یک غذای مرجع است.
لوبیا یکی از لوبیاهای خوراکی است که شامل لوبیا قرمز پهن، لوبیا سفید، لوبیا قرمز خالدار و لوبیا سیاه است. آنها حاوی فنولیک های فراوان، پروتئین های عملکردی و همچنین سایر مواد فعال هستند که دارای خواص آنتی اکسیدانی، کاهش قند خون و کاهش چربی خون هستند.
اسید گالیک، اسید فرولیک، کاتچین، اسید p-هیدروکسی بنزوئیک در لوبیا شناسایی شده است. جدا از فعالیت آنتی اکسیدانی، ترکیبات فنلی ممکن است در مهار فعالیت های آلفا گلوکوزیداز و لیپاز نیز نقش داشته باشند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.