در تاریخ معاصر، بقایای آجیل پسته مربوط به هزاره ششم قبل از میلاد هم در افغانستان و هم در جنوب شرقی ایران یافت شده است، جایی که پسته احتمالاً برای اولین بار در مناطق نزدیک به محل رشد وحشی آن کشت شده است.
پسته در تهران به طور گسترده در امپراتوری ایران باستان کشت می شد و از آنجا به تدریج کشت آن به غرب گسترش یافت. پسته همراه با بادام، محبوب ترین آجیل برای مصرف انسان بود و تنها دو آجیل ذکر شده در کتاب مقدس است.
آشوری ها نیز از پسته به عنوان دارو، داروی مقوی جنسی و پادزهر استفاده می کردند. پسته اواخر قرن اول بعد از میلاد از سوریه در دوران رومیان به ایتالیا آمد. از آن به عنوان “آجیل سوریه” یاد می شد و قیمت آن گزاف بود.
پسته از ایتالیا به نواحی مدیترانه ای جنوب اروپا و شمال آفریقا گسترش یافت. پسته توسط بازرگانان آمریکایی در دهه 1880 عمدتاً برای شهروندان ایالات متحده (ایالات متحده) با منشاء خاورمیانه وارد شد.
حدود 50 سال بعد، و تا به امروز، پسته به یک میان وعده محبوب تبدیل شده است. امروزه، ایالات متحده پیشروترین تولیدکننده پسته در جهان است که در سال 2020 تقریباً 47 درصد از تولید جهانی را به خود اختصاص داده است و پس از آن ترکیه (30 درصد) و ایران (19 درصد) قرار دارند.
تولید تجاری پسته ایالات متحده تقریباً به طور انحصاری (99٪) در کالیفرنیا انجام می شود و مقداری تولید در آریزونا و نیومکزیکو انجام می شود. درخت پسته خزان کننده است و در آب و هوای خشک و شرایط نامناسب خاک رشد می کند.
گیاهان پسته با مناطق بیابانی و نیمه بیابانی مناطق معتدل و نیمه گرمسیری سازگاری بسیار خوبی دارند. اگرچه این گیاهان با طیف وسیعی از انواع مختلف خاک سازگار هستند، اما این گیاهان لومی شنی نسبتا عمیق، سبک یا خشک با محتوای آهک بالا را ترجیح می دهند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.