آلبالو در بازار امروز بومی برخی از مناطق شمال ترکیه است. ترکیه بزرگترین تولید کننده و صادر کننده آلبالو در سراسر جهان است و پس از آن ایالات متحده آمریکا قرار دارد. آلبالو در مناطق دریای اژه، مرمره، مدیترانه و دریای سیاه در ترکیه کشت می شود.
علیرغم علاقه فزاینده اخیر به کاشت باغ های آلبالو با تراکم بالا، تولید آلبالو همچنان با استفاده از روش های عمدتا سنتی با درختان بلند و ارقام محلی، بدون آموزش منظم، هرس و سیستم های آبیاری مدرن انجام می شود.
صنعت آلبالو شیرین ترکیه عمدتاً متکی بر رقم ‘0900 Ziraat’ است که به عنوان آلبالو صادراتی در ترکیه شناخته می شود. ترکیه دارای منابع ژنی با ارزش زیادی است زیرا شمال آناتولی مرکز منشاء آن است.
در ترکیه پرمصرف ترین پایه پایه نهال مازرد و پس از آن ‘محلب’ است. اخیراً باغات مدرن با تراکم بالا با استفاده از ارقام جدید، پایه ها، سیستم های آموزشی و تکنیک های رشد ایجاد شده است. به نظر می رسد که ترکیه در حال تغییر از تولید آلبالو معمولی به مدرن است و همچنان پیشرو در تولید آلبالو در جهان خواهد بود.
در آسیا، به ویژه ژاپن، گونه های آلبالو به دلیل زیبایی گل هایشان انتخاب شده اند و اغلب آنها میوه نمی دهند. این گیاهان زینتی زیبا در بسیاری از باغ ها دیده می شوند و پس از حدود سال 1900 به طور گسترده در مناطق با دمای متوسط آمریکای شمالی و اروپا پخش شدند.
آلبالو های گلدار ژاپنی در اطراف حوضه جزر و مد در واشنگتن دی سی توسط شهردار توکیو در سال 1912 ارائه شد. شکل این میوه گرد مایل به پهن است، معمولاً به رنگ قرمز تیره است و آنقدر اسید دارد که برای خوردن تازه جذاب نیست.
آلبالو دوک از نظر خصوصیات درختی و میوه ای متوسط است. میوه های همه گونه ها ویتامین A و مقادیر کمی از مواد معدنی مانند کلسیم و فسفر را فراهم می کنند.
آلبالو به دو دسته گیلاس شیرین (Prunus avium) و آلبالو (Prunus cerasus) طبقه بندی می شود. گونه های شیرین و تیره خوب رسیده مخصوصاً برای تولید یک برندی خوب مناسب هستند. آلبالو نیز میوه تقطیر خوبی است اما به اندازه آلبالوهای شیرین ایده آل نیست. براندی های آلبالو در سراسر جهان تولید می شوند.
با این وجود، براندی‌های تحت نام Kirschwasser عمدتاً در جنوب آلمان، فرانسه و سوئیس با خرد کردن انواع مختلف آلبالو تولید می‌شوند و توده له شده را برای چند هفته تخمیر می‌کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.