طب باستانی چینی و هندی سیر تازه را برای کمک به تنفس و هضم غذا و درمان جذام و آلودگی انگلی توصیه می کرد. در دوره قرون وسطی، سیر نقش مهمی در درمان بیماری های مختلف داشت.
ابن سینا در کتاب معروف خود به نام القانون فیل طب (قانون طب) سیر را به عنوان یک ترکیب مفید در درمان آرتریت، دندان درد، سرفه مزمن، یبوست، آلودگی انگلی، نیش مار و حشرات توصیه کرده است.
بیماری های زنان و زایمان، و همچنین در بیماری های عفونی (به عنوان آنتی بیوتیک). با شروع رنسانس، توجه ویژه ای در اروپا به فواید سیر برای سلامتی معطوف شد. سیر تازه به دلیل باورهای گسترده در مورد تأثیرات آن در حفظ سلامتی، توجه خاص پزشکی مدرن را به خود جلب کرده است.
در برخی از کشورهای غربی، فروش فرآورده های سیر تازه با داروهای تجویزی پیشرو در رتبه بندی قرار دارد. شواهد اپیدمیولوژیک قابل توجهی وجود دارد که نقش درمانی و پیشگیرانه سیر را نشان می دهد.
چندین بررسی تجربی و بالینی حاکی از اثرات مطلوب سیر و فرآورده های آن است. این اثرات تا حد زیادی به 1) کاهش عوامل خطر برای بیماری های قلبی عروقی، 2) کاهش خطر سرطان، 3) اثر آنتی اکسیدانی، iv) اثر ضد میکروبی و v) افزایش سم زدایی ترکیب خارجی و محافظت از کبد نسبت داده شده است.
در این بررسی، بررسی وضعیت تجربی و بالینی فعلی دانش در مورد اثرات پیشگیرانه و درمانی سیر در بیماری های مختلف ارائه شده است. سیر گیاهی پیازدار است. تا ارتفاع 1.2 متر رشد می کند. سیر به راحتی رشد می کند و می توان آن را در آب و هوای معتدل کشت کرد.
انواع یا زیر گونه های مختلف سیر وجود دارد که مهمترین آنها سیر یقه سخت و سیر یقه نرم است. آلیسین ترکیب فعال زیستی اصلی موجود در عصاره آبی سیر یا هموژن سیر خام است.
غلظت آدنوزین چندین برابر افزایش می یابد زیرا هموژنه در دمای اتاق برای چند ساعت انکوبه می شود. فرض بر این است که کل این فرآیند باعث از دست دادن قابل توجه آلیسین و افزایش فعالیت برخی از ترکیبات جدیدتر می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.